ÇARESİZİM ÇARESİZ
ÇARESÝZÝM ÇARESÝZ
Yeþerecek aðaç misali
Her gün,her gece yeþermeni bekledim.
Son bir bakýþ,son bir nefesle,
Hastalýðýn elinden kurtulmaný bekledim.
Canýmdan can kattýðým
Saçlarýna dokunmaya kýyamadýðým
Solgun yüzlü meleðim.
Neden hayata bu kadar küstün,
Bu kadar çabuk yenik düþtün ?
Gözlerini bir kez olsun aralayýp,
Gülümsemeni bekledim.
’’Güzel babam’’derken,yüreðimi saran ýþýðýný özledim.
Ah kýzým,suya hasret mi kaldýn yaban ellerde ?
Bir gül gibi günden güne niçin soldun, kurudun ?
Doðduðun gün,bizde doðmuþtuk seninle,
Yankýlanan çýðlýklarýný duyunca
Sevinç gözyaþlarý dökmüþtük annenle.
Koklamaya doyamamýþtýk,küçücük ellerini,
Dualar etmiþtik tanrýya geceler boyu,
Uzun bir ömür dilemiþtik sana mutluluk dolu.
Ýsyanlardayým artýk , dayanamýyorum acýna,
Alacakaranlýk sardý dünyaný ömrünün sabahýnda,
Alýnyazýný kim yazmýþ böyle kara kalemle ?
Hayatýn tadýný,tuzunu hiç tatmadýn ki sen,
Sana hiç þans tanýmadý ki zaman bile.
Tanrým yalvarýp,yakarýyorum sana
Bir kez olsun acý,
Bir kez daha can ver benim yavruma.
Ýsyaným yanardað gibi birikti içimde,
Alýþamam,dayanamam kýzým yokluðuna,sensizliðe,
Çaresizim kýzým,çaresiz hastalýðýna,
Olamadým ilaç bile...
2010..OSMAN ÖZTÜRK
EKSÝK SAYFA ÞÝÝR KÝTABINDAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.