Güneþin kýzýl kuluçkasýnda
Karýldý çamurum
Kýrk yýl yandým
Þöyle bir dolanýp
Kýsa gölgeler býraktým
Dünya yorgunluðuna
Sonra savruldum
Hiçlik makamýna
Ve hep
Kendi kaderimde aradým
Ömre býçak
Sonsuzluða zamandaþ aþký
Ýki dünya arasýnda
Ardýmda
Bir adýmdý
Caný topraða çeviren ölüm
Ah sevgili!
Þimdi
Rüzgarýna tutunduðum
Yaþam suyUMA damlayan gözlerin
Yangýn yerim
Ýçimde
Örgütlü bir bahar
Ve
Bugün benim doðum günüm
Ýnsan doðdugu gün ölürmüþ derler
Oysa
Ben
Ölürsem
Gözlerini görmediðim gün ölürüm…
Taylan KOÇ