bu þehirde... güneþin güne vurduðu, gecenin ayazýnýn ayaklarýmýzýn altýna serildiði, düþüncelerimin senle yoðurulduðu... ve... her köþe baþýnda, her sokak arasýnda, her duvar dibinde aradýðým, istediðim... Arzuladýðým sen...
içimde... bilmeden büyüttüðüm, adýný bu þehire verdiðim, þehrin bana verdiði sen...
hayraným, hayran sana bu þehir, bu mavi, ÝSTANBUL...
avuçlarýndan kayacak yýldýzlarý bekliyor, üzerine örtülmesi için bu þehir... aðzýndan çýkacak iki kelimeye bakýyor, bütün aþýklarýn ve aþklarýn devamý...
böylesine deðerli, ve, öylesine baðlýsýnki pamuk ipliðine... bazen bazý þeyleri böyle yaþamak gerekiyor, korkmadan, býkmadan peþini býrakmadan...
bir cam nazikliðinde, dört mevsimle, senle...
...
Birkan SUCAKLI 01/10/2007 Sosyal Medyada Paylaşın:
hydell Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.