Ýki mevsim arasýnda bir yerlerde yaþayan insanlar görüyorum,
Bakýþlarýndan tüten dumanlarýn arasýnda arayýþtalar,
Ve kimisi ateþin gölgesinde soluk soluða,
Kimisi cennetin pervazlarýna tutunma çabasýnda…
Benimse tualime kan sýçramýþ,
Fýrçalar gözyaþýmý resmediyorlar bakýþlarýma,
Ve cehennemin en dar odasýndayým,
Suçum mevsim çalmak tanrýdan,
Günahlarým boyumdan uzun,
Ruhum rahme düþen ilk varlýktan daha temiz,
Bedenim kýskanç çektiði acýlara,
Ve ben tövbe kapýlarýnýn tam arkasýnda,
Cennetle, cehennem arasýnda …
Ýçtiðim þarap þefaatçi deðil gönlüme,
Gönlüm kýzgýn dilime,
Dilim, gözüme,
Gözüm aðlamakta
Ben dinlemekteyim…
Ýki mevsim yaþadým,
Doðmakla, ölmek arasý
Aldýðým her nefes ciðerlerimde inzivada kaldý,
Ve en çok doðuþumu kýskandým,
Kendimden habersiz, bilmeden, göremeden…
Salih Þahin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.