Aþk ile aþtým ben her tür engeli
Ýniþ çýkýþ hayat yol engebeli
Bir tek vuslatýna yetmedi yaþým
Þimdi g/elin m’oldun eli bebeli?!
Ayrý yuva tuttun yaban ellerde
Gönlümü avuttum yaban güllerde
Hasret þarkýlarý tuttum dillerde
Tomurcuk sürgünler güle gebeli
Oysa gönül ne çok isterdi lâkin
Gönlünce bir ömür sürmedi sakin
Ölüm sana uzak ban’ay’sa yakýn
Ben erken dünyaya geldim geleli
Kim erken geldiyse o erken gider
Dünya hali böyle gelen terkeder
Ha senin ha benim dert ne farkeder
Kâlbimi gül ile diken bileli?!
Davul bile çalsa dengi dengine
Herkes yaþça dengin bulur kendine
Hal böyleyken yenik düþtüm derdine
Seninle göz göze geldim geleli
Gözümün içine bakardý gözün
Özünden özüme akardý özün
Sanki ateþ olur yakardý hüzün
Aþký gözde güneþ bildim bileli
Sana sonsuz mutluluklar dilerim
inan aðlasam da yine gülerim
Kendi gözyaþýmý kendim silerim
Ay güzel kâlbimi dildim dileli
Sorma hayat bir engelli koþudur
Külden güle dönen Anka Kuþu’dur
Aþýlmaz daðlarýn sarp yokuþudur
Ýmkânsýz bir aþkla sevdim seveli
Þaban AKTAÞ
21.07.2012