yaþam aðacýndan düþüyor bana yaprak yaprak o karmaþýk renkli dünya
nasýl doyuruyorsun? nasýl doyuruyor ve yorgun düþürüyorsun? nasýl da sarhoþ kýlýyorsun daha bugün açan yarýn solmuþ oluyor yakýnda titreyecek rüzgár benim kahverengi mezarýmýn üstünde bir anne eðilip uzanacak ufak çocuðun gözlerine o gözleri bir daha görmek isterdim o gözler benim yýldýzým
onlardan gayrýsý gidebilir, savrulabilir herþey ölüyor, herþey sevinerek ölüyor sadece o sonsuz anamýz kalýyor kasýðýndan geldiðimiz
zamandan parmaklarýnda bir kalem gibi biz esip geçen rüzgára yazýlýyor ismimiz
yaþam aðacýndan düþüyor bana yaprak yaprak o karmaþýk renkli dünya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.