An!

leyller ölür

çýldýrmýþ kafa tasý ekseninde
nazenin kuþlar
çýðlýk çýðlýk
hakikat öterken;
sanrýsýndan asýlmýþ
tanrýlar düþerler yüz üstü
yüz üstüne



çýplak tenli kadýnlarýn kararsýn yüzü
eril hummasýnda boðulurken ins(i)an!
karartýlarýn söndürdüðü küllerden
þato diksin
vay gönül...


masaldý,sihirdi
tütsülenmiþ gözlerde afaki bir hülya



devþirememiþ tarlasýný
yýlanlara mesken tutan
zararýn neresine diktinse közünü
delice ormanlarýnda sarmaþ dolaþ
sen ve iblis...




azazile iliþemez azrail!





herkesin gördüðü
tükürdüðü
kendisi
akþamlardan...









Sosyal Medyada Paylaşın: