Vurulup çöktüðünde batan güneþ
Yek gecenin rengi kalýrdý þehirlere
Issýz sokaklarda yanardý ateþböcekleri
Boynu bükük kalan lambalardan
Dökülürdü yollara
Kaldýrýmlarda kanatlarý yakýlmýþ kelebek ölüleri
Yanýðýn kokusu yayýlýrken usulca caddelere
Sessizce çekildi pencerelerdeki perdeler
Suskunca gece mil çekerken evlerin gözlerine
Siyaha boyandý yer gök
Yýldýzsýz daha da ýssýzdý karanlýk
Ansýzýn tenhalýk yaðdýðýnda
Ay ayaða kalkardý birden
Baþlardý yokluðunun dayanýlmaz saatleri
Akrep yelkovana zehrini kustuðunda zaman durdu
Durmayan tek þey kalýrdý geriye
Yanan hatýralarýn titrek IÞIKlarý ve birde ben….
*Yada*
Vurulurdum çöktüðünde gece
Yek/pare yalnýzlýðýmla baþbaþa
Issýz sokaklarýnda boynu bükük kalýrdým
Dökülürdüm kaldýrýmlara yanan ruhumla
Yanýk kokunu ararken caddelerde
Sessizce susarak siyaha boyardým yýldýzlarý
Ansýzýn Ay akrep olur sokarken bakýþlarýmý
Durmadan yanan hatýralarda ikimiz tutuþurduk
Titreyen mum alevleri çarparken duvarlara
Biz her gece o vakitlerde
Parafin kokulu ruhumuzla uçardýk kelebeklerin ülkesine...