BELKİ

geceleyin uyumadým ,
pencereden dýþarý baktým ,
ancak gözlerini göre bildim
aðladým, nedensizdi aðlayýþlarým...

sonra yataða döndüm
gözlerimi kapadým
tekrar gözüktü karanlýk
karanlýðýn içinde sen vardýn
gene aðladým...

ayaða kalktým
þiirler okudum
satýrlarýn arasýnda sen geziyordun
okumaktan vazgeçtim
aðlamadým alýþtým galiba
öyle sanmýþtým...

oturdum þarký dinledim
þarkýnýn ismini deðiþtirdim
sen yoksun diye
aðlamadým gülümsedim
belki unuturum diye...

belkilerle avunurum sandým
belkileri sayýkladým
son bir kez belki dedim
aklýma giriverdin
gene aðladým, sen yoksun diye
aðlýyorum sesimi duyan yok
her yer sessizliði giyinmiþti.
bende giyindim dýþarý çýktým
hava almak istedim
havasýz kaldýðýmý fark ettim
yere düþtüm,
düþerken tüm hayalerimide düþürmüþüm
ayaða kalktým sessizce bir sigara yaktým
uzandým gökyüzüne baktým
sen bana baktýn gülümsedin
ellerini uzattýn
ben kalkamadým...
üþüyordum, kanlar yerleri kirletiyordu
gözlerimi yumdum karanlýða
son bir kez seni düþledim
belki dedim …




Sosyal Medyada Paylaşın: