Þimdi Yakarma Vakti
Ýçimde bir ateþ yakýyor ruhumu
imkansýz buluþmalarý yol eylemekte
Sabýrsýz menekþeler kokluyor için için
burnumun direði sýzlamakta
Kayýp ve metruk diyarlarda kararýyor gözlerim
yaban kargalar uçuþuyor dimaðýmda
ýþýk ýþýk sönmekte topraðým
iz yok ötelerden, çok caným sýkýlmakta
karakýþla barýþmak istiyorum bedenimde
yüksek daðýn tepesinde
bense ufak çukurlarda yatmak istiyorum
her defasýnda kafam karýþmakta
Yorgun akýyor ýrmaklar uzaklarda
bir meltem vuruyor kýyýlara
bakýyor sanma gözlerimi
dilime vuruyor kirpiklerim bu aralarda
sen kahrý tükenmiþ ateþler
duruyor yýðýnla sular bulutlarda
Saðanaklarda olmalýsýn gönlüm
yakarmalý bana benden yakýn olana
gözlerim ýraklarda derinlere daldým
öyle güçlüsün ki rabbim! kurbaným sana
Bir gül dokurum ince ve nazende gecede
yýldýzlarýn gölgesinde kurur seccade
þafaðýn zikrinde þahlanýr huzur
matemi kurutur her doðan güneþ
gönül gezer dilim duadan hecelerle
Ey gözlerim!
her yamalýkta takýlýp kalýyorsun
uzayýn boþluklarýnda dolaþsana
doðum sancýsý gibi daralan ruhum
ne yana bassam üstüme düþüyor koca sema
þimdi yakarma vakti hadi yakarsana!
Hayrettin ÞAHÝN