Ağlama Çocuk

Neden böyle uzun dalgýn bakýþlarýn,
Kime bu küskünlük, kime kýrgýnlýðýn.
Masum duruþun anlatsada acýlarýný,
Duymaz ki kimse sessiz çýðlýklarýný.

Ýnsan sandýn baktýn gözlerime,
Bir umut bir çare mi istersin.
Uzanýp yapýþsanya zalim ellerime,
Bilirim unatcýndan isteyemezsin.

Dokunsam buðulu gözlerin boþalacak,
Dilin acýlarýný hýçkýrarak anlatacak.
Belki de bana da son sözün,
Sen de adam mýsýn olacak.

Bu dünyada herkes masum olmuþta,
Zalimlik uzanýp isteyemeyende kalmýþ.
Yoksulluk koca bir yalan olmuþta,
Utanarak isteyen arsýz olmuþ.

Acizliðin adý horgörülmek olmuþ,
Ýnsanlar seni deðil, insanlýðý unutmuþ.
Veren eller kurumuþ tek tek,
Artýk uzanan eller tende ölmüþ.

Aldýrma masum çocuk aldýrma,
Bu devirde herkes kendine müslüman olmuþ.
Beni de affet,
Hakkýnýn helal et demeye yüzüm kalmamýþ.

Sosyal Medyada Paylaşın: