Bir Boğaz Destanı

Haram geçmesin diye bir boðazdan,
Ayrýldý kimi anadan kimi yardan
Baba oðul yan yana omuz omuza,
Dikildiler haramzadelerin karþýsýna.

Gelip dayandý boðaza bilmem kaç çeþit haram millet
Ya Rab, bu ne bela, ne büyük vahþet.
Nasibini almamýþlar mi insanlýktan,
Ýnsan eti dökülür diþlerinin arasýndan.

Kimi mektepli, kimi yetim, kimi körpe,
Bir yürek var, ölümden korkmak kimin haddine.
Ya Rab bu yiðitler kimindir?
Ya Rab bu yiðitler islamýn neferidir.

Parça parça olup savrulmak kimin umurunda,
Haram geçmesin boðazdan gerisi angarya.
Kol kopar, bacak kopar, kafa kopar…
Bir boðaz için, kaç bin boðazdan can çýkar.

Dönmek için gelmediler ki cehpeye,
Yemin ettiler ölüme, dine, þehadete,
Hiçbir nefer kahraman olmak için savaþmadý,
Onlar zaten kahramandý.

Ahmet Öztürk
Sosyal Medyada Paylaşın: