OĞLUM

Karþýma otur oðlum ,bir defa dinle beni,
Nasýl tanýdýn geldin , sen bu büyük alemi.
Leylekler mi getirdi , sanki dünyaya seni,
Annenin çabasýyla ,hayata geldin oðlum.

Tam dokuz ay yaþadýn , sen annenin karnýnda,
Annelerin caný var , evlatlarýn kanýnda.
Küçücük bir acýyý , çeksen hemen anýnda ,
Annenin caný yanar , kývranýr senle oðlum.

Sanki bir güneþ gibi , doðdun bizim haneye,
Sýðamazdýn ne masal ... nede bir efsaneye.
Hastalansan götürür , telaþla hastaneye,
Tüm anneler kanatsýz , birer melektir oðlum.

Kaç gece uyumadan , bilsen erdi þafaða ,
Ne kadar çok sýkýlsa , çýkamazdý sokaða .
Þu yumuþak tertemiz , o sýmsýcak yataða ,
Annelerden baþkasý , kimse yatýrmaz oðlum.

Ömür biter girersem , bir gün kara topraða,
Annene merhamet et , sakýn düþürme dara .
Anneler mukaddestir , asla deðiþme yara,
O annenin kalbini , kýrma – kýrdýrma oðlum.

Ne kadar kýzgýn olsan , üzme tek gün ananý ,
Hep sizleri düþünür , sizle geçer her aný .
Geçim derdi bunaltýr , baþlar sabýr zamaný ,
O sabrýný sakýn ha, sakýn...yitirme oðlum .


N.Gökhan SONSEL

Sosyal Medyada Paylaşın: