Unutmak
Unutmak mý unutulmak mý en acý olan?
Unutmak için yeri göðü yoklarsýn yerin dibine bile inersin;
Okyanuslarý, kâinatý gezersin ve bulamasýn unutmak mucizesini!
Ekuatöre çizgiyi bile sen çizmiþindir arayý arayý.
Taþ olursun, toprak olursun, yine unutamazsýn. Her yüzde onu görürsün
Her göze ona bakarsýn yine unutamazsýn.
Maziler peþin sýra takýlýrlar, kaçarsýn kovalanýlýrsýn amma unutamazsýn.
Bu kadar bedava dünya turuna siz çýktýnýz mý hiç?
Kanat çýrparsýn, çarparsýn her köþe baþýna unutma çabasýna
Yaralarsýn içten içe kendini, tenini, kýyamadýðýn güzelliðini harcarsýn, Bilmeden.
Evet, unutmak gerekiyorsa!
Unutacaðým dedikçe daha azgýn aklýna gelirler, unutamazsýn.
Unutmak, unutanlar nasýl unutuyorsa! Unutmak gerekiyor, zamana atarsýn.
Unutulmak
Boþa harcanýlan vakit, hikâye, yazýk deðil mi dersin,
Sevdiðinin, önem ve deðer verdiklerinin unutmasý!
Kahredici bir azap mý, cehennem mi?
Yok, sayýlmak yolun sað tarafýndan geçen, görmezlik ten gelenler yok mu?
Ne yýkýcý ve yakýcý
O duygularý yaþamak, mazide canýmýzý vermek istediklerimiz yok mu?
Þimdi soruyorum?
Unutmak mý, unutulmak mý?
Hangisi acý? Hangisi daha kahredici?
Ne unutmak nede unutulmak!
Ne unutmak için sevdim, nede unutulmak için sevildim; bilin bunu!
Unutmak için yaþadýklarým olmadý, hepsi beynimde kalýcýydýlar.
Ne unutmak duygusu, ne unutulmak esintisi...
OYLEYSE! Ne sen beni unut ne ben seni.
Deyip çok seveceðim, seveceðim ebedimsiniz.
Sevdiklerimi kara topraða gömülsem de onlar benimle gidecekler,
Ardýmdan her fatiha okunuþunda onlarý ben, ölümsüz edeceðim.
Üfle beni dumaným göklerde, topraðým yerlerde amma,
Siz var olacaksýnýz bende fark bu.
Biz sevdik mi ölümüne severiz, ya hiç sevmeyiz.
Unutan, unutsun, veda busesini kondursun, ben unutmayacaðým
Ne unutulacaðým.
Þimdi;
Unutmak mý çok acý, unutulmak mý?
Ayþe Kavak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.