hikâyemiz

yine sefere çýkalým
sonunu bilmeden
týpký bir çocuk gibi
gözlerimiz kapalý

oturup kenarýna
baðdaþ kuralým
kavak aðaçlarý
kýrlangýç yavrularken

bir sivrisinek sevdasý
pirinç tarlalarýnda
hasatlar sararýr
ve kamyonlar yanaþýr

içine düþtüðümüz vasat denizler
þaþýrtmaz bizi
hayal kýrýklýklarý
urbamýzda boldur nasýlsa

toplu azarlara maruzatýmýzdý,
ses etmeden
çýðlýklar saðýrlaþýp
bahanemiz oldular

asgari bir disiplinde
aradýk anlamlarý
geçirdik postallarý
el bombasýz, çatýþmasýz

boþlukta
tutunacak dalý olmamaktýr
hayata bulanmak
ve sarýlmak yýlanlara

hemen seçtik
cýlýz olaný
adaklara bayýlýrdýk
kurban olmadýkça biz

uzandý körolasý eller
tek bir noktaya
içgüdüsüydü bu soysuzluðun
ve yanýlmazdý hiç

alkýþladýk sonunu
bütünlemelerde,
mutlu sonlar
kaldý boþ salonlara

ucuza yaðma
sefil hayatlar bunlar,
pazarlanmak tek marifet
yalancý çobanlara

ve alkýþladýk biz
hiç utanmadan
þaþýrmadan
yadýrgamadan birbirimizi

pazarlýksýz tek gün geçmedi
öptük bükülmeyen bilekleri
tilkinin aklýna gelmeyecek
þeytanlýklar dolanýrdý aramýzda

önemli olan suyunu çýkarmaktý
alan razý veren razý
gönüllü eziklikler,
en þerefsiz zaferler

yandan çarklý pusularda
yoldaþlýktý bazen
bazen karþýlaþmaktý
diþlilerin arasýnda

uzanan elleri çevirmek
tek neþemizdi bu yörelerde
ve parmak sallamak
en eski adetimizdi

uçsuz bucaksýz
çamur deryalarýnda
pohpohlanan benlikler
hiç aklanamazdý

yazýk!
ne bir gören oldu
ne bir duyan
hayat denen rüyada

zaman tükendi,
oyun bitti...
ödemenin zamaný geldi hesabý
kalk artýk...

haydi uyan!

22.07.2012


Sosyal Medyada Paylaşın: