Kulaklarýmý týrmalayan bir sessizlik var. Odamý çekilmez kýlan bir yalnýzlýk... Yaktýðým her sigarada yanan bir sen varsýn artýk Nefes nefes benden kaçan...
Kalemime deðen senken, hangi kelime anlatabilir halimi? Söyler misin bana? Her zerreme iþlemiþ bir sen yaþarken içimde nasýl yokmuþsun gibi davranýrým? Bedenim fersah fersah senden uzaklaþmýþ! Bana ne; Takarým koluma aþkýmý sana koþarým. Yoluma yokuþmuþ bakýþlarýn, gözlerinden kaçar sevdama sarýlýrým...
Seni görüyorum. Yalnýzlýðýn karanlýk fonuna bir ýþýk olup düþmüþsün yine. Kimsesizliðimin üstüne yaðmur olup yaðmýþsýn.. Yaralarýma deðip, canýmý yakmýþsýn, olsun. Öyle dolmuþsun ki içime kalbimden taþýp ruhuma sýzmýþsýn.