Gece

I.
Dizeleri korkmuþ þiirlerim
Umarsýz kalýr,
Utanýr Gece’den.
Harfleri kendinden ýrak
Bir yavan kaðýda barýnmýþ
Çöl kumundan sýcak.

II.
Görünür kýlamaz
Hiçbir þey
Ýçimdeki ateþi,
Gece kadar.

Gece kadar
Baðlayamaz hayata
Hiçbir þey
Sönmüþ alevimi...

III.
Yaþamak Gece olur,
Ölüm yine Gece’nin koynunda.
Giderim, giderim
Yine Gece’ye sarýlýrým yokluðumla...

IV.
Gece uyurken doðar güneþ
Ve anaforunda kaybolur sessizlik.
Ay, yýldýzlar serper üzerine
Alem, rüyasýnda yaþar Gece’nin...

V.
Nefesler boðulur Gece’nin ellerinde
Hasret, keder, hicran, gözyaþý.
Ufacýk bir bebek olsan da tüm masumiyetinle
Varamazsýn Gece’nin gözlerine...

VI.
Ortalýk keþmekeþ,
Gece’nin varlýðýnda,
Bir ezgi duyulur,
Belki de bir þair yok olur.
Suç Gece’de!
Gerçeðe kurulu hayaller zincirinde,
Sürrealist isyanlar kolkola
Suç Gece’de!

VII.
Çok mu ayýp,
Aþýk olmak Gece’ye
Gündüz vakti
Ceplerimde güneþle.
Sen, beni bilme
Karanlýkta gözükmem zaten
Gece, Gece...

VIII.
Umutlar gizlenir kor dudaklarýnda
Kayýp bir yaprak misali,
Evinden çok uzakta
Yemyeþil daha
Ve ürkek hala
Yok olmaz,
Büyür Gece’nin ýrmaklarýnda...

IX.
Boþa yaþamýþ hepsi
Beethoven, Chopin, Tchaikovsky
Ve bir garip Orhan Veli.
Düþler kifayetsiz kalýr,
Seni görmemiþse eðer fani,
Melekler kanadý kýrýk.
Hayýr, birleþse de hepsi
Anlatamazlar seni,
Eþsiz Gece’yi...

................Gece IRMAKLAR’a teþekkürler...............
Sosyal Medyada Paylaşın: