Züleyha

Ne güller büyütürdün daðlarýnýn karýnda
Yýldýz toplardýn bana göz göze gelince aþk
Umutlarý elerdin ince parmaklarýnda
Söylerdi þarkýmýzý o masum dilince aþk
Düþerdik kimi zaman ve kalkardýk bir daha
Biliyorum ne kadar vefasýzým Züleyha

Yollar mýydý zulmeden yoksa hayat mý çeken
Ki bindim bir rüyanýn bozuk tayyaresine
Sen pencerelerinde gözlerimi beklerken
Ben yürüdüm serabýn yalancý halesine
Kar düþtü hatýrladým varlýðýný bir daha
Biliyorum ne kadar vicdansýzým Züleyha

Belki dargýnsýn için için özlemektesin
O buðulu yýllar geçiyordur gözlerinden
Aðlýyorsundur yüreðini döverek sesin
Bir býçak gibi adým yaralýyor derinden
Merhemliyor ve deþiyorsundur bir daha
Biliyorum ne kadar insafsýzým Züleyha

Nedamet gölgesinde þimdi bir hasta kuþum
Ellerimi uzatsam yýldýzlarýn tükenmiþ
Sanki bir hülya imiþ veyahut hiç yokmuþum
Her þarký biraz benmiþ, her þiir biraz senmiþ
Gecedeyiz biz artýk varamayýz sabaha
Biliyorum ne kadar imkansýzým Züleyha



Sosyal Medyada Paylaşın: