Hayatýn içinde gerçek kiþilerdik Dosdoðru acýlarýmýz, kanlý-býçaklý kavgalarýmýz vardý Sefilce yaþadýðýmýz aþklar, hep tek kiþilik oyunlardý... Korkularla baðlýydý geleceðimiz, adýmlarýmýz cesur ama tedirgin, sonu olmayan yolda, kendi sonumuza yürüdük.. Kabuk çatladý, göründü gerçek dünya, maskeli yüzlerimizin ardýnda riya... Kaçaktýk, varlýðýmýza dair söylemler bile kaçak... Sondan geriye, bildiklerimizden bilinmeyene dönüþtü özümüz... Saklýydýk... Mahzenlerde saklanmýþ þarap misali, bilinmedik ne hazineler gizliydi, aksak anlaþýlacaktýk... Saklanýrcasýna kayýptýk... Küf tuttu umutlarýmýz, yitirdik, o hep ertelediklerimizi ertelendik ardýndan yeniden doðuþtan mahrum, karanlýk bir mahzende, kokuþmuþ deriler arasýnda, kaç kere öldük ve hiç dirilmedik aslýnda... Annesinin karnýnda can veren cenin gibi, yaþadýk ve öldük; Ama hiç doðamadýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Firari Bir Düş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.