Sürgün diyorduk, nedir sürgün? Ayný zamanýn farklý coðrafyasýnda ölmek midir, hep gitmek mi, çoðu kez kalmak mý yoksa? Hoþça kal diyemeden yollara düþmek ya da yollara düþeni düþlemek midir sürgün? Neye benzer sürgün? Eylül gülüþünde aðlamak mý bir çocuðun, yoksa anýlar sarnýcýnýn dolmasýný beklemek mi yaþarken?
Sürgün, yaðlý boya kokulu resimleridir bir þehrin ve bir günlük güzelliði gibi kelebeðin, belki ölümsüzlüðü oluverir bir Anka nýn. Sürgün; anne yüreði, sevgili eli, yoldaþ selamýdýr tutsaklýðýnda özgürlüðün. Bir gün birinin kaybolmasýdýr sürgün, yorgun ellerin ekmek tutmasýdýr belki, belki geride ten kokulu erguvan þalýn hatýrasýdýr. Susmak, sözcüklere sýðmamaktýr; yaðmur sonralarý, bahar bayramlarýnda belki. Belki zindanlarda bilmektir yaþamýn sonsuzluðunu. Ama sürgün, biraz da unutmaktýr geçmiþi ya da unutturmak gibi geleceði.
Sürgün, bir merhabayý esirgeyen ellerdir yaban ve ot kesiði; þairin göðe baktýðý duraklardýr belki; "Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göðe bakalým, tuttukça güçleniyorum kalabalýk oluyorum..." Sürgün; esmer çocukluðu olur Anadolu’da bir Mezopotamyalýnýn ve aðrýsýdýr güvercin taklasýnda yýrtýk ayakkabýlarýn... Sürgün, bitmesidir bir güzelliðin ansýzýn ve aðlayabilmektir en çok, bir ömrün baþka ömürlerden arta kalaný için...
Sürgün, yorgun sözcüklerin sararmýþ yapraklara anlattýðý öykülerdir bazý hüzün akþamlarýnda... Ve tutar elinizden bir gün, sürgün ve her gün; göðe sýkýlmýþ yumruðu olur umudun... Sürgün diyorduk ya hani, nedir sürgün? Gün gelir, Haziranda býrakýlmýþ eksik denemeleri olur ömrümüzün...
Not: Gündoðusu Edebiyat ve Düþün Dergisinin 3. sayýsýnda yayýnlanmýþtýr..
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet emin kurnaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.