Kır/ıntı
baþlýk gibi ayrýlýrken ortasýndan
anlamlý yüzü sende kalsýn þiirin...
bana þimdisi, sonra gerek dediðim
yarýný olmayan, bir ilk yaz !
gecelerinde sarhoþ,
öpüþlerinde acý
biber tadýnda bir ayrýlýk
býrakýrsa kalemimden çýkan kömür tortusu...
madenciler bunun için ölmez elbet
ama þairler, þiir diye ölür belki
kelimesi örtük, cümlesi devrikse ömrünün
ellerinden çocuklar yaralýdýr senin için
yaþý, tutmayan avuçlarýmdan taþýnca gece...
yoksundur, bazý hayatlarda bilmezsin
kedilerin çiftleþme savaþýnda sokaðýn
tekelleþen hep yek zarlarýnda, sessizce
oysa leblebi tozudur genzine kaçan þiir
logar kapaðý biriktir, artýk sokaðýnda sevgili
gazoz kapaklarý bize göre deðil...
07.06.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet emin kurnaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.