Usulca tutarken bileðimi... Tik taklarý kemiriyor beynimi... Hayýr.. hayýr... Sallamayacaðým elimi... Çekip gitmek, harcamak , onun seçimi...
Çarklar arasýnda... hüznün girdabýnda Tik taklarý vurdukça küçülüyorum.. Adeta dar koridorlarda kayboluyorum... Ayrýlýk çanlarý da neymiþ, duymuyorum. Saatim mi ? Bakmak bile istemiyorum..
Aldý benden gündüzü de zulmet.. Ey saatim.. yok mu sende hiç merhamet.. Var geç artýk, zamaný da heder et ! Çamura düþmüþ yüreðim.. ..birde sen zulm et..
Aldatýyorum kendimi..hülyalý yamaçlardayým.. Tülleniyor ufkumda yalancý þafaklardayým.. Yok muydu rüyada olsa ufacýk bir payým... Sancýlý geceler.. perdelenmiþ odalarda Güneþ doðmaz bana... kolumda saatim senden kalan, çýldýrtan, tek tesellim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Naci süvari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.