Sen Giderken
Bulutlar sefere çýkmýþ baþýmda
Saçýmda bir tutam ak saydým bugün
Tarih de kýsalmýþ mezar taþýmda
Yüzüne son defa baksaydým bugün
Kardelen çiçeði erken mi açmýþ
Ne bu beyazlara bürünen aklým
Ruhumdan bir günde seneler kaçmýþ
Delirmiþ peþinden sürünen aklým
Kim bilir nerede arýyor seni
Bu firak hicraný saklarken bende
Kalbimin sonsuza kalan bedeni
Ölümü seviyor senin sayende
Býraktým kendimi soðuk taþlara
Denizden bir ýþýk beklemekteyim
Þimdi þu sahilde uçan kuþlara
O nerde, derlerse söyle ne deyim
Sessizliðe batmýþ kalabalýklar
Aklýmý demirle döven ses senin
Cismini sulara gömmüþ balýklar
Ýçime çektiðim her nefes senin
Kaldýrýmlar, ýslak gözlerim gibi
Sen giderken açtý kara güneþte
Hayalin ömrümün en son sahibi
Hayalin avutur beni ateþte
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.