gülüþün tenimde imza ve küçük bir bûse mühür olur kurumuþ dudaðýma
nutku tutulmuþ bir dileðin sað bacaðýyým üzerimde yýrtýklarý dikilmiþ ay silüeti rengi akan bir yýldýzýn papuþlarý gezmekte þehri sokaklarýnda kayýp desenli iniltiler
yine bir temmuz yapraðýndan tek kullanýmlýk kelimeler dökülür þiirin dilinde sakýz özlemin sözleri
oysa ; sana sýðýndýðým sana tutunduðum o kadar belli ki kimse ama kimseler alamýyor yerini
ne dün ne de gerisi yarým akýldan tamamlanýr eksik bildikleri
güvertemde biriken yasak damlacýklar karýþýr bedenine eskimiþ yüzlerin silinmiþ bakýþlarýnda boy atar gençlik hikâyeleri
sanki hiç denenmemiþ hiç bir kâðýda yazýlmamýþ gibi ismi kandýrýlýr küçük bir hayâlin , derme çatma kýyýlarýna býrakýlýr nefsi rüzgâr alýp götürmese bâri
dipsiz dalgalarla boðuþan kulaçlar cansýz nefeslere çarpar kumlarýn üzerine çizilirler belli belirsiz bir sûretle arkasýndan güneþ doðar yaþam yeniden aþýlanýr ölüme
sen ! benim aynaya düþen tek resmimsin ve takvim eylül’e ramak kala’da ...
09/07/2012 15;15 eMÝNE
Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.