ve zaman kör dalgalarýn izini sürdüðü küreði kýrýk bir kayýk
sonsuzluðun dizleri dibinde büyümeye baþlar hayat ertelenmiþ yeminlerin üzerine doðar güneþin kýzýl þafaðý
karanlýk gelin gece silinmiþ bir sûret oysa saçlarýný taramalýydý aydýnlýk
söndürün gözümdeki feneri bitmiþ günün yavan lokmalarýný tükürün yüzüme günahýma giren tenime deðen rüzgar olsun sadece baþka bir nefes gezinmesin ensemde
yerin göðünde açýlmaya baþlar kapanmýþ defterler
yarý baygýn bakýþlarýn sýðýndýðý dar duvarlardan kazýlýr gölgem içimin sesi sus kalbimin kýyýlarýndaysa yapay gülüþler meðer yaðmurun durulduðu limanmýþ gamzeler
her yol ayný kapýya çýkmakta biraz yanlýþ biraz eksik daraðacýndan düþen hayâl misali iþte
bugün ölüme üflediðim kaçýncý nefes ve kaçýncý geri dönen dileðim Allah ’ým söz bir daha piþmaným demiyeceðim
zaman bohçasýný doldurur bilinmeyen çeyizle
. . . !
07/07/2012 23;10 eMÝNE
Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.