SÜRGÜNDEKİ KÖYLÜ

Gökyüzüne çýkan dumanýn kaçaklarý,
Yaðmurla sýðýnýr topraðýna.
Daðlarýn ötesinde bir köyde yaþayanlarý,
Tozla karýþýr dumana.


Uyku uyutmuyor yaralýlarý,
Köylüler çýkar yollara.
Gözlerinde akar dertleri,
O köy iz býrakýr hatýralara.


Gezer durur ormanlarý,
Geceleri yuva yapar kayalara.
Kabul etmez asi olanlarý,
Bebekler doðarken yaralý.


Kurþunlar kapatýr kapýlarý,
Dostu olan sýr ister dostuna.
Bu köyün sürgündedir kalanlarý,
Kýzýl alev dost olur yalnýzlýða.

YUNUS YOLOÐLU



Sosyal Medyada Paylaşın: