VAKIFLI VERMUTU

VAKIFLI VERMUTU

Kadehler boþalýr hüzün içinde
Kelepçeli yalnýzlýk durur kýyýda
Bir kýrýk ekmek bekler
Yalnýzlýkta siler bir tükrük
Unutulmuþ olan kýyýlardaki, kumlarla
Balýklarýn üzerine tükürdüðü her dalgada.

Olumsuzluklar kurur olguda.

Sonra özlem gelir karþýna
Gözleri þiþmiþtir, aðlayamaz
Sonra kaldýrýrsýn güzel elini
Yüreðin denizin yüreðinden
Elini daldýrýrsýn yüreðime.

Durum olgudur denize bakýþýmýza

Sarýseki yollarýndan kayarýz,
Payas’ýn üzerinde yudumlarýz,
Buðulanmýþ bir Vakýflý vermutunu.
Çektiðimiz açlýk deðer, bin kere bile
Yok ettiðin kaçýrýlmýþ alçaklýðýn
Bir balýk yumurtasý sað avucunda çürümüþ,
Gamzelerimiz yapýþýr kalýr
Ýkimizin yalnýzlýðý grup olduðunda.

Olgumuz olumludur dalganýn savrulmasýna

Alçaklar buluta döner heykel olup
Biz yürürken elele Ulustan, Kýzýlay’a
Sessiz bir kasýrga parçalar yontularý
Çürük yumurtalar dökülür yere
Koþar kimsesiz karýnca ordularý
Aþýklar öykü dererler gözlerimizden.

MUSTAFA SÖYLEMEZ 18.07.2012
Sosyal Medyada Paylaşın: