VE BEN!...

Bir doðum!...
Bir feryat bir figanmýþ,ve dayanýlmaz sancý
Çýrýlçýplak tek baþýna,savunmasýz bir bebek
Ben seçmedim dünyayý,bildim herþey çok acý
Alacaðým bir nefes,verilen bin bir emek!...

Bir yaþam!...
Yaþamaksa bendeki,yaþadýðým þey yastý
Kayboldum karanlýkta,siyah gördüðüm tek renk
Hiç gülmeden bir ömrü,daraðacýna astý
Yaþarken farkettim ki,bir naaþtý bana denk!...

Bir çocuk!...
Karanlýðýn içinde,ufacýk tatlý ziya
Tutuverdi elimi,daha beni görmeden
Bir tek onda görmedim,ihanet vede riya
O’da beni öldürdü,henüz onu gömmeden!...

Ve aþk!...
Bir beni gördün maðdur,buldun sende vuracak
Al eline al oyna,cevap veremem sustum
Ama unutma birgün,bu kalp hesap soracak
Birazcýk umut vardý,artýk sanada küstüm!...

Sen ölüm!...
Bir tek seni beklerim,bir tek sanadýr hasret
Hiç tadý yok hayatýn,sadece bir gün güldüm
Ne olursun çabuk ol,tez olsun artýk vuslat
Beklemeye takat yok,ben doðduðum gün öldüm!...

ZEHRA BARDAKCI USLU
30/11/2008


Sosyal Medyada Paylaşın: