Hepimiz,
Kendi karanlýklarýmýzýn
Gölgesiyiz aslýnda
Acý çekmenin tanýmý yok
Ýtiraf edilmiyor iþte
Kimse farkýnda deðil
Ne kadar mutsuz olduðunun
Ve kimse bilmez
Ne kadar mutsuz olduðumu
Eski dilde yazýlmýþ bir kitabým
Anlaþýlmasý zor deðil aslýnda
Yalnýzca sözcüklerim unutulmuþ
Acýyor yaralarým içten içe
Eksik yerlerim kanýyor
Baðýrmak istiyorum
Sesim duyulmuyor
Anlamýmý arýyorum
Yýrtýlmýþ bütün sözlükler
Ve..
Eksik, içinde ben olan sayfa
’Hayat senin boyama kitabýn’ diyorlar
’Ne renk boyayacaðýna sen karar ver’
Dökülmüþ tüm boyalarým
Tortusu kalmýþ dibinde yýllarýn
Fýrçalarým kýrýk, boyayamýyorum
Neyi tutsam, elimde kalýyor parçalarý
Karanlýk gecelerde yýldýzlarým kayýp
Acý bir tat aðzýmda
Gözyaþlarýmla yýkanmýþ günahlarým
Adak mumu gibi eriyorum git gide
Neresindeyim zamanýn?
Hangi mekan duraðým?
Güneþin ilk ýþýklarýnda yaðan çiy
Yorgun denizlerde dalga
Ufuklarda bir deli rüzgar gibi eserken
Anlamýmý arýyorum ben
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.