Siz hiç bilmiyordunuz; Soðuktan çatlamýþ ellerimle kalem tutuyordum, Bin bir soru besleyen kafamda yüreðimle savaþýyordum, Aðlamakta olan gözlerimi sahte umutlarla avutuyordum.
Siz hiç bilmiyordunuz; Kalemimin mürekkebi bitince kanýmla yazýyordum, Yorgun bedenimi diken üstünde dinlendiriyordum, Ve çatlamýþ ellerimde koca bir hayat besliyordum.
Siz hiç bilmiyordunuz; Ben sokaðýn köþesinde hep bir el uzatan bekliyordum, Önüme atýlan parayý deðil yüzüme gülen insaný istiyordum, Fýrtýnalý sonbaharý kenara atýp güneþli yaz günleri hayal ediyordum.
Ve siz hiç bilmiyordunuz; Özgür hayat kapýlarýný ardý ardýna durmaksýzýn açýyordu, Nerede neþeli birini görsem sol yaným sýzlamaya baþlýyordu, Köþemde bu sözleri yazarken azrail sanki benle savaþýyordu.
Özgür Aksoy esirin-oldum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Esirin-oLdum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.