Yaðmur sonrasý Toprak kokardý her yer Sen varken. Dallarý kanarcasýna su içerdi Bahçemizdeki sarmaþýklarýn Kýzýmýz Eylül oynardý Su birikintisinde Sen hasta olur diye kýzardýn Ben de “ býrak oynasýn” derdim Her seferinde. Söz konusu kýzýmýz olunca Hep muhalefettik birbirimize
Sen varken Yaþanasý mutluluklarým vardý Yarýna güvenle bakan umutlarým Yaþama deðer anlarým vardý En önemlisi Sen vardýn.
Sen varken Uykusuzluk nedir Hiç tatmadým Yataðýn soðukluðu ile Hiç tanýþmadým
Sen varken Kömür saçlarýn vardý Avuçlarýmda Nefesini solurdum Her sarýlýþýmda Gamzeli yanaklarýný öper Yatardým her defasýnda
Sen varken Yaðmur sonrasý Bir baþka doðardý güneþ Farklý anlamlar katardý gecemize ay
Sen varken Buðulanmýþ camlara Yazardým adýný
Sen varken Beni benim kadar anlýyordu Yaþam Ne senden öncesini yaþadým Ne de senden sonrasýný
Sen varken Ne kadar mutluydum Sen bendin ben de sen Adeta tek beden
Sen varken Bende vardým Þimdi ise ne varlýðýmýn farkýndayým Ne de yokluðumun
Sen varken Yaþýyordum ben
Sen varken …
07.11.07’ Mersin 21:30 Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet ay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.