akþam gün batýnca
balýkcý kasabasýnýn daðlarý kýzýl boyanýnca
ay usul usul gecelerine süzülünce
yýldýzlar gecenin göðsüne sýralanýnca
gök sunun serin sularýnda
yakamozlar oynaþýnca beni hatýrlayacaksýn
ellerin göðsünde boþlukta kavuþunca
gözlerini karanlýðýn eþiðine yatýrdýðýnda
buz kesmiþ bir kaç damla
sessizce gözlerinden kaydýðýnda
kýyýdaki balýkcý meyhanesinden
çalýndýðýnda bizim þarkýmýzý beni hatýrlayacaksýn...
acýyla ürperip için yandýðýnda
anlamsýzca gözlerin bir noktaya takýlýp kalýnca
yüzünde gülüþler buz kesip donduðunda
boþluða tekmeler atýp küfürler savurunca beni
hatýrlayacaksýn...
baþýný yastýða koyduðunda kokum içine dolunca
uykun kaçtýðýnda gölgeler amansýzca üzerine saldýrdýðýnda
duvardaki sararmýþ resim sana hesap sorunca
nefesinin buðusunda cama yazýlý adým belirince beni...
her þafakta
yakamozlarý hýçkýrýklarla boðduðunda
yýldýzlarý tek tek göz yaþlarýnla söndürdüðünde
bensiz uyandýðýn sabahlarda
güneþi aðlayarak gök yüzüne yerleþtirdiðinde
soluksuz kahrolasý bir güne yeniden baþladýðýnda
beni hatýrlayacaksýn...
dallardaki güllere karlar düþünce
o kestane karasý saçlarýna beyazlar doluþunca
gül yüzünde çizgiler gözlerinde halkalar belirince
al kýnalý ellerin ýssýzlýðýn ayazýnda buz kesip üþüyünce beni hatýrlayacaksýn...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.