Artýk beni tanýmaz bir eda var yüzünde,
Sanki bir el gibiyim, gayri senin gözünde...
Oysa bilirdim seni hep dururdun sözünde.
Ne oldu ki sevgilim, bu hâllere düþtük biz?
Mutluluðu düþlerken, heder oldu sevgimiz.
Ne çok sözler vermiþtik, ne yeminler etmiþtik...
Ancak bizi ayýrýr ecel gelse demiþtik.
Deðiþen þey neydi ki biz de böyle deðiþtik.
Ne oldu ki sevgilim, bu hâllere düþtük biz?
Mutluluðu düþlerken, heder oldu sevgimiz.
Nazar deðdi sanýrým herhâlde kem gözlerden.
Nasýl mutlu olursun ben burada özlerken...
Kýyma sakýn bu aþka, yalan, yanlýþ sözlerden.
Ne oldu ki sevgilim bu hâllere düþtük biz?
Mutluluðu düþlerken, heder oldu sevgimiz.
16.07.2012
Erman Ulusoy
Kýrklareli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.