ihanet borcu
vurunca baþýna ayrýlýk demleri
Aldýrma ,geçer de avut kendini
Görünce bir býçak saplanýrsa kalbine
Üzülme dik tut baþýný sapladýn ellerinle
"kaderine mahkum olma " dese de eller
Bu duvar yanlýz kalýr gidince misafirler
Sözler manasýz kalýr hep düþünce düþünce
Giderken dedim sana beni hatýrla düþünce
Yýkýnca yollarýmý yoluna uçurum kaldý
Ruhum sukünetine periþan sessiz daldý
Yarana tuz basana söz söyleme, hakký var
Dönersen bir çift söze bu aþkta da hakkýn var
Ben gittim sen gittin aþk bitti þerefinde gidiyor
Þerefini döktüðün masalar þerefine içiyor
Gidene aldýrmam demiþsin dostlarýna
Sessizce usul usul gidiyorum aldýrma
Son bir kez gördüðünde af dileme ne olursun
Ýhanet denizinde çýrpýnýp boðulursun
Kaybettiðinde kendini yine beni bulursun
Bir umut mu istersin yoksa kuru teselli mi?
Bu beden emanetti artýk geldi teslimi
Öldüðüm gün anlarsýn ihanetin mislini
Bu açlýk nedir bende ölümün orucu mu?
Öldüðümde ödendi say ihanetin borcunu.....
emel gündoðdu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.