SEN DÜRDÜN
“YARADAN KURU ÝFTÝRADAN SAKLASIN”
Dudaklar yanýyor, su gibi sözler,
Heveslerin bitti, çeker gidersin.
Kirpik den dökülen, can yakar közler,
Aþkýmý sen dürdün, seker gidersin.
Yokuþu bitmeyen, zalim yollara,
Sayýklar adýný, yazdým dallara.
Ceylaným boyunu, sarsam kollara,
Yüreði sen dürdün, çýkar gidersin.
Bakmayý bilseydin, siyah koynumda,
Hasret dayanýlmaz, yükü boynumda.
Acýsý çok derin, yalnýz beynimde,
Özlemi sen dürdün, yakar gidersin.
Kimbilir; adýmý düþürdün dile.
Sacýmýn her teli, çektiðim çile,
Kalbinde býraktým, izleri sile.
Yýllarý sen dürdün, yýkar gidersin.
Gittiðin yerlerde, farzet sordular,
Bu ölümlü yolda, beni yordular,
Can alýp verdiðim, nefes kordular.
Kader’i sen dürdün, sýkar gidersin.
Hayata son defa çatýldý kaþým,
zehroldusevgili,ekmeðim aþým.
Zerrem; bin günaha kesiktir baþým,
Yazgý’yý sen dürdün, bakar gidersin.
Ýrem’in suyundan, bir yudum içsem.
Mahþeri alada, gülleri biçsem,
Ah cennet kokunu, koklayýp seçsem,
Defteri sen dürdün, büker gidersin.
Þerefi, namusu býraktýn dile
Yalan ile otur, bir kuru sile
Sende çok sevgili, bulursun bile
Kardelen; öldürdün, akar gidersin
“SEN BANA DÜNYA OLSAYDIN BEN AÞKINA KÖLE OLURDUM”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.