Otursana

Otursana

Yüzünden düþen bin kalýntý

Ýbren hep en hafifte

Çemberin daralan zamanlarýnda



Perþembenin aðrýyan tarafýndayým

Anýlar ne anýcýklar doðuruyor yaðýz

Bir düðme daha çözmek lazým bunalan coþkularýmdan



Düþüncelerim bile kýrýþýyor apacý

Hiçliðe çýkan çýkmaz bir nehir

üstünden atlamak istediðim



Yalnýzken bile gölgem devrik harflerin anlamsýzlýðýnda

biri "kim o" desin.

Kim o ?

Kim ?

Kim ?



Geldin mi avuntu.

avuntucuðum.

gel...




kim o / sen miydin

otursana

otursana

bu nakaratlar aðýr gelir sana bilirim

cepheden yeni geldim affet beni.

ablukadaydým

çok savaþtým çok

olmadý ama

olmadý avuntucuðum





otursana

yenildim

bu daðýnýklýðýn sebebi de budur belki

daðýnýk sözcükler anlamlarýndan sýzarken

düþte açýlan bir oyuða sinsice gizlenen sýðýntý i mgeler




Ne diyordum ?

Sancý okunduðu gibi yazýlýr.

Pek tabii kanatýr telaffuzu



Ki sen,

teselli bile olamazsýn uslanmaz kimsesizliðime

Kim o ? O Kim?

Sen miydin ?

Otursana...


Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın: