Ey Can!
Ey can!
Özlemlerim birikti sevdaya dair
Tüm þarkýlar sustu radyolarda
Söndü ýþýklar, karardý evren
Yýldýzlar tek, tek döküldü avuçlarýma
Ay gecenin sessizliðinde kaybolup gitti
Hayallerim bile terk etti beni
Karabasana döndü rüyalarým
Ey can!
Umutsuzca bekledim gelmeni
Yýllar geçip gitti umarsýzca
Aynalar bile küstü sanki
Yansýtmýyor artýk yüzümü nicedir
Hiçbir þey tutmuyor yerini
Hiçbir þey avutmuyor beni
Ey can
Kaç bahar daha geçecek yokluðunla
Kaç hazan daha çalacak ömrümden sensiz
Papatya falý bakýyorum
Son yaprak hep seviyor çýksa da
Fal, iþte deyip kahrediyorum yokluðuna
Her gün, her gece yalnýzlýðýmla boðuþuyor
Sessizce aðlýyorum gelemeyiþine
Ey can!
Þimdi boþ Sokaklarda dolaþýyorum tek baþýma
Hiç bir þey dindirmiyor hasretin acýsýný
Kýrýk bir dal gibiyim
Sürükleniyor ayaklarým kaldýrýmlarda
Nafile bir umutla hayal ediyorum geliþini
Oysa, biliyorum
Dönülmez yola gittin
Ve ben bittim…
14.7.2012………………………Ýsmihan Erdoðmuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.