sana çiçekler getirmedim Mustafa gittiðim yerlerde çocuklar yaþamýyordu sana dizleri kanayan kavgalar getirdim kayýp kentlerin arka sokaklarýndan
ve ahraz düþünceler getirdim kimliði olmayan
doðuþtan mühürlü kadýn dudaklarý söküldü benliðimden sessizce dinledim karanlýðýn beyaz uðultusunu toprak yan/dý güneþin doðduðu yerden adamlarýn bakýþlarý yýkýldý yerlere geri dönmeyen bir çift ayak taþýyordu yürekleri ben onlardan öðrendim Mustafa arkama bakmamayý
hayatýn omzuna atamadým ellerimi aðýr geldiler oysa ne çok kambur hayatlar taþýdým kelebek kanatlarýmda küfrettim tek gözlü Tanrýlarýna bana dinsiz dediler dilinde sevgiyi çürütenler
bak Mustafa! ellerime bak... hangi çocuðun baþýný okþadýysam kýrýldý ellerim günden güne avuç avuç dökecektim oysa kan kokulu ekin aralarýndan toplayamadýðým gelincikleri yüreðine düþürmeseydim sesimi namerdin kuyusuna sana türküler söyleyecektim þafak vakti
þimdi kuþlar ölüyor kafamýn içinde ki mahzenler de kurþunlar sýyýrýyor siyah saçlarýmý....
….söküp atabilseydim kalbimi yerinden fikrimi vurabilseydim daðlara kendimi bulmaya kalkýþmazdým parça parça olan kayýplarýmdan
aç göðsünü Mustafa güneþin kollarýndan çocuklar getirdim sana …sýrýlsýklam...
DenizeDenizden Sosyal Medyada Paylaşın:
DenizeDenizden Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.