Issız Yas

sýcaktý
ayaklarýmda bozuk asfaltýn yaz þefkati
bacaðýmda çocuk slipli donu
ayaklarýmda ufacýk þýpýdýk naylon terlikler
ellerimi ikindi güneþine uzatmýþým sanki...

yapraklarýn arasýnda aradýðým neydi ki
öpünce yüzünde dudaðým kaymýþtý ya o kýzýn
yüzü ay ýþýðýna benzerdi
çiþ kardeþ olmuþtuk
saç kardeþ olmuþtuk
bir yerimizi kanatmaya cesaretimiz yoktu...

kedim tekir’in uykusuna özenirken
çocukluk yasaklarým
zeytin tokaçlarýndandý sazým
yola bakan balkondan çýðýrdýðým
ilk türkülerimde adýn gizliydi
ben bile sonradan anladým...

erken öðrendim
akþam baskýnlarýndan kurtulmayý
kapýcýnýn kýzýndaydý aklým ya
yeni dünyalarýn altýnda
inþaata gelen küvetlerin içinde
en çocukçasýyla ilan-ý aþklarýn
yeni bir dil yaratmanýn mutluluðuyla
baþlamýþtým o yýl okula
sýkýlmayý tanýmak ve çiþ tutmaktý
hayatýmýn yenileri...

kirli turunculuðuyla batan gün
kaba melankolikliðiyle pencerelerde
ev içlerinde sokak çöplüklerinin ekþimtrak kokusu
terli ve yoðun yorgunluðumla düþsüzdüm
üstelik yaz bitmiþ okul baþlamýþtý
birlikte sokaksýz bir pazar günü geçirmiþtik
yaðmurlar baþlamamýþtý
hiçbir yere gitmek istememekti sevmenin anlamý...


sessizlikle gelen can býkkýnlýðý ýpýlýk
lodoslu hüzünlere de alýþtýk artýk
bu dostane sitemleri bile unutturan incelikte
örselenmiþ kýþ yalnýzlýklarýný arar olduk
içimizdeki ýssýz yas
dýþýmýzda gürül gürül bir oyuna dönüþüyor ya
görmezden gelinmiþ yangýn sonu yankýlarý bunlar
ömrümüzü tekrara düþüren yabancýlaþmanýn
acemi artistlikleri...
gel diyorum artýk
altý yaþýndayým hâlâ...





kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: