ahşapbir pencereden seyrederken hayatı ölümün izlerini taşıyordu fotoğraflarında

ve yeni bir gün doðuyordu;
ahþap bir pencereden seyrediyordu hayatý;
kadýn......

yüzü yoktu kadýnýn;
delip geçiyordu acýlarý ;
hapis kalmýþ ruhunun derinliklerinde kadýn
silikti fotoðraflarý
tanrýya küstü ruhu.
yoksun kalmýþtý gelecekte.
.....
kanýyordu kalbi;
sessizlik yeminindeydi;
hayatýn .
carmýha gerili kimsesizliðinde; hayattan peydahlanan sýrlarý...
içinde barýndýrýyordu .
yaþam akýyordu gözlerinden....
uzatmalarýn düþümlerini yaþarken kimliðinde....
yalnýzlýk siyahýna bürülü kadýn
lokma lokma parçalanmýþtý.
......
dilediði gibi olmuyordu hayat ...
küstahça sýrýtýyordu yüzüne ;
lal yaþanmýþlýklar...
saklý bir þekilde bekliyorlardý ;
köþelerinde.
buza boyanmýþ yaþantýsýnda
yýrtýlmýþ tutkular seriliydi....ümitsizlik doluydu......
ýþýksýz sevdalarýn düþlerine....yaðmur yaðýyordu....siliniyordu düþleri
elinde kalan sevdaya ait kýrýlmýþ sözcükleri...
yüzü yoktu kadýnýn....
tavan arasýnda týkýlý kalmýþtý
bir tomar a4 kaðýdý üzerinde son bulmuþ kayýtlý hayalleri kutunun içinde gizli
kollarý kopuk sevgilerin arasýnda
sesi boðulmuþtu.....
yüzü yoktu kadýnýn
her defasýnda ölümün izlerini taþýyordu fotoðraflarýnda

Sosyal Medyada Paylaşın: