sahibine ulaşmayan mektuplar...keskin bir karanlık sızarken şakaklarımdan içeri öksüz bırakıyorum içimdeki seni,

sevabýnda hayatýmýn
geri kalanlar topraga gömülü ;
gelincik tarlasýna dönen ruhum ;
içinde olduðum hayatý
bir bardak þerbet niyetine içerim ben

......................................


güneþ sahillerimi ezerken birer birer ;
ufka düþmüþ hayallerimde
kumsalýnda dalgalar eþliðinde
terk ediyorum seni...
isyanlarýmý içimde saklayarak

geride býraktýðým ;
senden peydahlanan
hayata dair ümitlerim ;
sol yanýmda
saðýmda ise sana ait düþlerim;
bir çýðlýkta düþümden hayata düþerken ,
bir varmýþ bir yokmuþ ....
ne kalmýþ ne gitmiþ ;

baþlangýçlar sayarken geride kalanlarýmý
alýyorlar geleceði ;
saçýyorlar senden geriye kalan geçmiþi ;
deþiyorlar ...
izleri kanatýyor ruhumu...


adýn aþký barýndýrýrken zamanýnda
artýk dudaklarýmýn arasýnda
devrik bir cümleye dönüþürken ,
geceler boyu fýsýldadýðýn
aslýnda anlattýðýn yalanlardan ibaretse hayat ...
korkuyorum bakýþlarýndan ;
elindeki sigara usul usul yanarken ...
ben ise seni yakýyorum kelimlerimde ....
kelimelerindi beni sana yaklaþtýran ,
bir nefes aldým ,her nefesle seni içimden saldým
keskin bir karanlýk sýzarken þakaklarýmdan içeri
öksüz býrakýyorum içimdeki seni,
karanlýðýn sahipsizliðine ekliyorum kendimi...








Sosyal Medyada Paylaşın: