Hoşçakal II
ne zaman renkli bir resim çizmeye koyulsam
ellerinle onu silmeye kalkardýn
düþ kurmaya gelmezdin
deðerde vermezdin hatýralara
nasýl ki bir çýrpýda sýrtýný döndüysen tüm yaþanmýþlýklara
oysa gözlerinin kýyýlarýna çoktan demirlemiþtim
þimdi yeni yeni ufuklara açýlmamý bekleme benden
zar zor yerleþebilmiþken...
hadi bir kehanette bulunalým benim için
Yusuf diz çökmemiþti deðil mi Züleyha’ya
belki ben onlarca kez diz çöktüm sana
Tanrý büyüklük gösterecektir elbet buna sözüm yok
yalnýz bu kadar naletlenmiþken bir insan
hangi yüzle bir baþka sevgiliye el açabilir ki
bak bu alýþkanlýkta yapabilirdi
her ne kadar kötü bir þey gibi duruyorsa da
dur ben bir kehanette bulunayým
orta çaðý aratmamalý bana verilecek ceza
ilkin çarmýha gerilmeliydim
ta ki elde avuçta hiç bir düþ kalmayýncaya dek
sonra gözlerim, sonra sana dair ne var ise artýk
nasýl ki veba’yý yahudilerin boynuna doladýysalar
farzedin ki bütün ihanetlerin baþlangýcý benim
yalnýz, birini terk etmeye yeltendiðinizde
mümkünse elinizi þeyinizden çok göðsünüze götürün
ki zaten mutluluðun elle tutulur bir yaný yok
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.