Anneme

Sevgi kokan çiçeðim, duyuyor musun beni?
Ararým yana yana senelerdir ben seni
Anasýz düzelmiyor bu hayatýn düzeni
Sensiz, hayat yükünü öyle zor ki taþýmak
Büyük bahtiyarlýkmýþ ana ile yaþamak.

Seninleydi mutluluk, tükendi beþ yaþýmda
Ezildi senelerim ýstýrabýn taþýnda
Baþýmýn tacý olup, dursaydýn hep baþýmda
“Yavrum!” diyerek beni alsaydýn kollarýna
Þu divane gönlümü serseydim yollarýna.

Melek yüzün, gülüþün iþlenmiþ gözlerime
Ruhum acýktý anam, doyulmaz sözlerine
Okþardýn saçlarýmý, yatardým dizlerine
Huzura erdi herkes anasýnýn dizinde
Ýmrenerek baktým ben, çaresizlik içinde!.

Sanki senin için ben, benim için sen vardýn
Benim için çýrpýnýr, benim için yaþardýn
Diken batsa elime, yalýnayak koþardýn
Sen gittin, hasret kaldým sevginin pýnarýna
Yolum hiç uðramadý, mutluluk diyarýna.

Cemal’inin üstüne, toz konsun istemezdin
Cemal’in doymadýkça, sen tek lokma yemezdin
Neler neler yapardým, bir kere “of!” demezdin
Öfkem, sitemim, nazým sana imiþ ah anam!
Sensiz geçen ömrümde, olmadý sabah anam.

Atalarýmýz demiþ: “Ana gibi yâr olmaz.”
Yârin hasýdýr ana, ananýn yeri dolmaz
Solsa da bütün güller, senin güllerin solmaz
Koklarým güllerini hayalde ve rüyada
Rabbim güldürsün seni, o ebedî dünyada.

Sosyal Medyada Paylaşın: