Dönüþü yoksa gidiþin acýlarý dindir de git Önüne eðip baþýný boynunu bükerek gitme Daðlar, bir kývýlcým olsa canýn yanar söndür de git Üzüntüne dayanamam ruhunu yakarak gitme
Koyu kahve gözlerinin edasýna kandým derim Böylesi bir sevda ile az biraz da/yandým derim Ben senin yerinde olsam rüyaydý uyandým derim Dök içindeki ben/leri özlemler çekerek gitme
O an neler çektiðimin hikmetine eremezsin Taþ mý dersin bunun kalbi anlam bile veremezsin Göremezsin bir yanar dað bir duman da göremezsin Ya koy verirse gözlerin arkana bakarak gitme
Ýçimde kýyamet kopar dað yýkýlýr üzerime Ahlarýmý da gömerim ruhundaki mezarýma Sen deðil felekler yanar bu sessiz ahu zarýma Ok olur nemli kirpikler gözyaþý dökerek gitme
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erdoğan BEKTAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.