BAHÇESARAY

Bir tutam gümüþ var saçýnda, gecenin
Ve ben müptelasý oldum
Beþ hecenin ve iki kelimenin:
"Bahçeray’a kar yaðýyor."
Bu zaviyeden bakýyorum
Bütün olaylara
Gözlerimin altýnda siyah kömür karasý...

Bahçesaray...
Saray içinde bahçe,
Bahçe içinde açýklý bir þarkýnýn terennümüdür,
Riyasýz bakan gözlerin derinliðindeki
Vahim yalnýzlýk...

Yarý ömrünü çileye vermiþ
Ve sûreti, asýrlýk derin çizgilerle dolu ihtiyardýr
Daðlarýn koynunda bacalar tüttüren,
Toprak damlarýn altýnda
Kara kýþa hüküm giyenler...

Bahçesaray
Saray içinde bahçe
Bahçe içinde
Muayyen bir aralýkta zuhur eder
Güneþin þavkýný salýveriþi
Daha sonra baþlar
Daðlarýn döþüne yaslanmýþ karýn
Çýðlý ve çýðlýklý vazifesi
Yollarýn
Telefon tellerinin
Hayatýn
Sesin, sedanýn ve de ümidin
Kara, buza râm oluþudur
Ömrü vefa etmeyen
Sýcaklýðý para etmeyen yaz mevsiminin

Bahçesaray
Yüzünde bir vadi yarýðýdýr
Ýhtiyar ömrünün alnýndaki remzi
Sessizlik içinde bir çýðlýk koparýr
Sesi sükût eder sonra
Aþamaz yüksekleri
Nihayet bulur
Bütün amudî yükseliþleri

(Faruk GÜVEN-2006)
Sosyal Medyada Paylaşın: