Hasbelkader düþtük bu yapraða, Leyleklerle býrakýlmýþ gibi bir halimiz var. Doðumdan topraða.. Gerçek tek köþe kapmaca, Hala kalbimizden beslenen, Evcil kötülüklerimiz var.
Telaþlanan rüzgarlar sonuna kadar haklýlar, Yaþlandý içimizde ah o kirler,paslar Birde yeniden baþlamanýn mutluluðu gibi, Tekrar tekrar gözlerden dökülen yaþlar..
Hareketsiz dururken tepeden týrnaða, Çocukça beklediðimiz kýsa masallý geceyi, Biraz daha üzülürken kendinden geriye kalana, Kaldýr hadi utanma ýslanan peçeteyi.
SERHAT INDIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
sindir26 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.