AŞKIN ADRESİ: İHANET!

Aþk neredeyse, ihanet oradaydý..
Bir yemin ile baþlardý dökülmeye yalanlar.
Dudaklar tüm ihanetlerin annesi.
Meþru bir öfke, ezik bir türküye dönüþürdü.
Daðlanýrdý yürekler.
Kuþlar bölüþürdü çocuklarla taneleri.
En güçlü kanatlar aðýr yaralýydý.
Emek, sarfedildikçe kayýptý zamanýn girdabýnda.
Ne kadar masumsa bir insan bu sevda yolunda,
yaralarý bir o kadar aðýrdý.
Yataklar, gah ne bir annenin gözyaþýný,
gah bir günahýn tohumunu saklardý her daim
ve mevsim hep kýþtý.
Yalýnayak dolaþýrdý esmer bir dilenci çocuk,
yüzünde leke,
gözlerinde masumiyet ve istikbalinde o malum nihayet.
Ucuzdu bedeli yaþanan hayatlarýn
ve yangýnlar yuva kurarlardý inanan yüreklere.
Aþk tam da orada gelirdi..
Bazen bir lokma ekmek, bazen bir tohumluk kin,
bazen bir dokunulacak tendi asrýn türküsünde.
Aþk; iþ ve aþ arasýnda kýrýþtýrmak ama hep aç kalmaktý sonunda.
Umutlarla doðardý her yeni yolcu bu yola.
Hayatýn surlarýnda yükselen her burç,
kör gözcüler ve yalandan habercileri saklardý baðrýnda.
Aþka yenilmiþler, hep ayný kaldýrýmýnda yürürlerdi hayatýn.
Her çýðlýk sahibini arardý çünkü...
Ve aþk; dilenmekti,
onursuzca...
Sosyal Medyada Paylaşın: