Bilemezsin ki, kapýdaki ambulanstan inen kim? Kim yeni doðmuþ acaba, doðan bebek; kýz mý erkek mi?
Bir öðle vakti kapý önünde yoðun bir kalabalýk, feryat sesleri týrmalarken kulaklarý, sadece vah vah deyip geçeriz, ve omuzlar üzerinde bir tabut,sessizce götürülür... Bilemezsin kim ? Selamsýz selamsýz kimi geçiriyoruz ebedi seyahatine.
Sabahýn ilk ýþýklarý, dev bir kamyon, sitenin tam ortasýnda, ve apartman içinde telaþlý adýmlar, acele hamlelerle ile, sýrtlarýnda koliler, ordan oraya koþar durur nakliyeciler... Yeni geliyor birileri, kimbilir geliþi hangi memleketten, aslý neresi? Acaba kaçýncý kat hangi kapý numarasýnda taþýndýðý yeni dairesi?
Yine alel acele çekip gider günün birinde bir diðeri, kapýda bir nakliye kamyoneti, Ne bir hoþçakal, ne bir dostçakal, bile diyemeden.
Týpký,akþamlarý site önünde karþýlaþtýklarý akþam altý sýralarýnda , selamlaþamadýklarý gibi, hiç tanýþamadan, kucaklaþamadan, ve hal hatýr soramadan, konuþamadan samimiyetle dostça ve arkadaþça...
Gidiyordu iþte bu siteden kimliði meçhul kapý numaralý evden, adý bile duyulamadan.
Kimi gelir kimi gider, kimi doðar kimi göçer, Ruhsuz beton kalýplar içinde, yok olur gider , özümüz ve benliðimiz, ve de geleneklerimiz...
Nerede o birbirine kapý önünde, selam eden iliþkiler? Nerede o belki özenmiþtir diye düþünerek, bir tabak da komþuya yemek ikram etmeler?
Nerede o zerafet ? Nerede o nefaset ? Nerede o bayram ziyaretleri? Nerede o acýya merhem süren muhabbetler, sözleþerek pazar gezilerine gitmeler?
NEREDE?
Ve kapý önündeki hararetli dost kokulu sohbetler nerede?
Yitirdik hepsini, Yitirdik maalesef, Çimento gibi dondu yüzlerde o zarif gülümseyiþler, Þu beton maloz yýðýnlarýnýn arasýnda, ayný o betonlar kadar KASKATI OLDUK VE RUHLARIN RENGÝ DE ALABÝLDÝÐÝNCE KOYU GRÝ... Renksiz, ahenksiz, bencil bir fanus içinde,
Çoðaldýk, çoðaldýk, çoðaldýk...
Ve çoðaldýkça bir o kadar eksildik...
Yok olduk hepimiz, evimizde en konforlusundan dekoratif görüntüler, kapý önünde en kalitelisinden dört tekerler, en afili saç ,baþ ve de makyajla süzüle süzüle , takýp takýþtýrarak , yapýp yakýþtýrarak çýkarken site önüne,
ÇIRILÇIPLAK KALDIK MAALESEF ...
En deðerli þeyimizi kaybettik ne yazýk ki, o içten merhaba deyiþlerimizi, FARKINDA BÝLE OLMADAN KAYBETTÝK.
NÝLGÜN AYDOÐDU Sosyal Medyada Paylaşın:
Güzelçamlı 2021 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.