uzanýp güneþe sonra gülümsemek viþne renkli sabaha üzgün sokaklarý taþýmak þehrin kalbinden boþaltmak hüzünleri guruldayan karnýndan
sen yarý uyanýk düþerken güne ipek mendil sallamak begonvillerin sarktýðý balkondan
belki de bilmiyorsun arkandan bir top sardunyanýn açtýðýný duvardaki aðlayan tablonun kýpýrdanýþýný yürüyen rüzgârý öpen perdenin, nazlý salýnýþýný ve günler aylar sonra ... ilk kez tebessümle bakan yüzü þipþaklayan aynanýn haykýrýþýný
þimdi git akþam yine gel nil yeþili bir gözlükle, çilek tadýnda þarkýyla uzat yorgun ayaklarýný, esmer tenli sehpaya cezayir menekþesi kirpiklerini perdele yüzüne
uyu... yere saçýlan cam kýrýklarýný havada uçuþan boþta kalan sözcükleri halýda kuruyan gözyaþý tozlarýný süpürüp sileyim yarasa kýlýklý birkaç ayrýk otunu çekip aramýzdan alayým
bak yüzüme yorgun karanfilim, taþlý kaldýrýmlardan yuvarlanan kasýklarýmda amansýz çile... ensemde aklýmý titreten siyah pelerinli gölgeler dudaðýmý yýrtan orman çalýsý...
ya ölmeli ya yýlana sarýlan kollarýmý çözebilmeli sihirli bir deðnek
lacivert atlasta mor iðne ve Tanrý’nýn gür sesi sus! sus da...dinle göðün merdivenlerine týrmanan duayý...
yerde üç saksaðan, parçalanan köknar kanayan iðde aðacý, yaprak savruntusu sonsuzluða uzanan çýðlýk...
.....
yine de üzülme cepte kutup yýldýzý, ufukta dolunay ayaklarýmýzýn altýnda çýrpýnan deniz
hatýrla bu ilk deðil sancýlý þafaðýn baðrýndan doðuþun saçlarýný okþayýþým, alnýný perdeleyen zýlâl-i sütümle siliþim
dilinde böðürtlen tortusu, dudaðýnda elma acýsý toprakta çim kokusu, dalda kuþ cývýltýsý gamzelerinde hasýrdan sepet haydi býrak kendini... býrak da annen yere saçýlan hýçkýrýklarýný toplasýn...
ayþe uçar 09/07/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.