Yüce daðlar yine baþýn pusludur.
Eteðinde lale, sümbül beslidir.
Garibim bu el de gönlüm yaslýdýr.
Benim tek sýrdaþým daðlardýr daðlar,
Oturmuþ köþede bir garip aðlar...
Patikadýr yollarýn gelip geçilmez.
Soðuktur sularýn bir tas içilmez.
Dost diye herkese sýrlar açýlmaz.
Benim tek sýrdaþým daðlardýr daðlar,
Çaresizlik elim kolumu baðlar...
Senin gibi benim bu alýn yazým.
Sen yalnýzsýn ben de burda yalnýzým.
Günden güne artar baðrýmda sýzým.
Benim tek sýrdaþým daðlardýr daðlar.
Hasretlik içimde sel gibi çaðlar...
Yalçýn kaya senin eþin yoldaþýn.
Göklere ulaþýr eðilmez baþýn.
Bana kucak açtý topraðýn taþýn.
Benim tek sýrdaþým daðlardýr daðlar,
Bunca dert sinemi daðlar da daðlar.
Dertlinin halinden iyi anlarsýn.
Karþýlýk bilmeyen dostum sen varsýn.
Ölürsem beni de taþlarýn sarsýn.
Benim tek sýrdaþým daðlardýr daðlar,
Sana gýpta eder virane baðlar...
Aðlarsam aðlayan gülersem gülen.
Aþýk Ramazan’ýn hep derdin alan.
Gizli sýrlarýmý her zaman bilen.
Benim tek sýrdaþým daðlardýr daðlar,
Kederli gönlüme hep huzur saðlar...
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
08.07.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.